Önce gencecik şehitlerimize ağladık, yüreklerimiz yandı hepimiz çocuklarımızı düşündük onlar için endişe ettik. O yavruların ailelerinin yerine koyduk kendimizi empati yaptık.
Henüz acımız dinmemişti yaramız savmamıştı ki bu sefer de deprem haberini aldık. 99' da depremi İzmit'te yaşamış ve ailesinden kayıplar vermiş biriyim. Deprem bizi gece yarısı uykuda yakalamıştı, ne olduğunu anlayamamıştık bile. O korkuyla merdivenleri nasıl indiğimi hatırlamıyorum. Gün ışıdığında vaziyeti daha iyi anlamaya başlamıştık. Yanımızdaki binanın yıkılmış ve içinde komşularımızın ölmüş olması, bir ananın 4 evladını da enkazda bırakıp çıkması, onu teselli etmeye çalışmamız ... O zaman anlayamazdım tabi çocuğum bile yoktu evli bile değildim.
Şimdi düşünüyorum da O durumda bir anayı nasıl teselli edersiniz ki neyle kandırırsınız..
Bizim evimiz yıkılmamıştı ama hasarlıydı günlerce bir kilimin üzerinde, aylarca çadırda kaldık. Hele o ilk gün sırtıma yol kenarında bulduğum yağ pas içersindeki montu geçirişim hiç aklımdan çıkmaz.
Şimdi orada ki insanları çok iyi anlayabiliyorum. Hissedebiliyorum acılarını. Şuan onların herşeye ama herşeye ihtiyaçları var. Aman buna ne gerek olur demeyin bizim burda çok gereksiz dediğimiz bir eşya onların orada çok işine yarayabilir.
Havanın soğuk oluşu çok büyük dezavantaj şuan. onun için olabildiğince çok Battaniye, kazak, mont, şapka, bere, uyku tulumu vb eşyalar öncelikli.
Daha sonra bebek bezi, kadın pedi, Islak mendil, Hijyenik el temizleme jeli...
Yiyecek olarak kurubaklagil, bebek maması, konserve tarzı yemekler, kutu süt, içme suyu...
Yurtiçi kargo yapılan yardımları ücretsiz ulaştırıyor Van'a, MNG kargo salı akşamına kadar battaniye ve benzeri eşyaları ücretsiz götüreceğini açıkladı.
Kızılay ve
Akut gibi yardım kuruluşları aracılığı ile de yardımlarınızı yollamanız mümkün. Kızılay kullanılmış eşya kabul etmemekte.
Bazı belediyelerde afet koordinasyon merkezleri mevcut. Bağlı bulunduğunuz ilçenin belediyesine başvurarakta yollamanız mümkün yardımlarınızı.
Lütfen tek yürek olalım. Aman ne olacak ki benim yolladığım şeyle mi sarılacak yara demeyelim. Hepimizin evinde ikinci bir kullanmadığımız ya da daha az kullandığımız montumuz vardır birini yollayalım...
Yıllar önce Adana depremini televizyondan izlerken bir gün benim de başıma geleceğini hiç düşünmemiştim. Aklımın ucundan bile geçmemişti.
Lütfen ama Lütfen elimizi vicdanımıza koyalım. Unutmayın Bir gün sizin de başınıza gelebilir.
