KAĞANDAN KARELER

Kafamı toparlayıp yazmak uzun zaman aldı. Açıkçası içimden pek yazmak gelmedi hala dahada öyle zamanla geçer sanırım.

Tüm yorum yazan arayan arkadaşlarıma burdan tekrardan teşekkür ediyorum. Böyle zamanlarda insanın arkadaşlarının araması kadar güzel bişey yokmuş. Acıyı içimize gömüp hayatımıza devam etmek zorunda kalıyoruz. sürekli ağlanmıyor. zaman zaman işe dalıyorum zaman zaman aklıma geliyor ağlıyorum dua ediyorum.

Son zamanlarda benim hayatımda değişiklikler olduğu gibi oğlumun hayatında da değişiklikler oldu. Artık bir dedesi yok o henüz bunun farkında değil. bazen soruyorum oğlum dede nerde diye - amin dapıyo diyo :)

Artık bir bakıcısı var. Hergün sabah benimle işe gider gibi evden çıkıyo onu bırakıp işe geliyorum. Akşam dönerken de ilk Kağan'ı alıyorum evimize geliyoruz. Çok mutlu oluyo arabayla bir yere gittiği için. -Meltem Halaya Gidiyos ababayla gidiyos deyip duruyo. Geldiğimizde de -ababayla geldik diyo :)

Her sabah benimde onunla birlikte içeri girmemi istiyor. Beş dk falan alıştıktan sonra ona güzel bir dille anlatıp ordan ayrılıyorum. Genel anlamda uyumlu bir çocuk olduğundan çok problem yaşamadım ama inşallah bundan sonrada yaşamam.

Yaz tatilinde annemelerde bol bol mısır közleyip yemiştik. Dedesiyle birlikte ateşi yakmış mısır pişirmişti. Babam malesefki kağanın 2. yaş gününe yetişemedi. Zaten bu sene henüz kutlama yapmadım. Bir pasta alıp kesmeyi düşünüyorum ama ona bile fırsat bulamadım henüz.



Son zamanlarda en büyük zevki Optimum AVM de çocuk oyun salonundaki arabalara binmek. Hafta sonları mutlaka götürmeye çalışıyorum.



Herşeyi konuşuyo artık. Ne söylersek aynısını papağan gibi tekrarlıyo. Derdini anlatabiliyor. en sevindirici olanda bu. Ama hiç durmak bilmiyor. Enerji full bitmek bilmiyor. Ben pes ediyorum artık ama onda tık yok.